FAQ

W sejfie zwykle przechowujemy:
Paszporty, dowody tożsamości, świadectwa urodzenia;
Dokumenty, umowy, akta domowe;
Pieniądze, karty płatnicze;
Laptopy, inne drogie urządzenia;
Zdjęcia na nośnikach danych;
Biżuterię;
Zegarki;
Klucze, karty magnetyczne;
Wartościowe zdjęcia;
Pieczęcie;
Inne stanowiące dla nas wartość (nie tylko materialną) rzeczy.

• Co planujesz przechowywać w sejfie? W zależności od tego musisz wybrać odpowiedni stopień bezpieczeństwa, poziom ochrony przeciwpożarowej, wielkość sejfu.
• Jakiej wielkości potrzebujesz? Polecamy wybierać większy sejf, niż taki, jakiego potrzebujesz w danej chwili.
• Jaki ma być stopień bezpieczeństwa sejfu? Im droższe / bardziej wartościowe rzeczy będą w nim przechowywane, tym bezpieczniejszy sejf jest Ci potrzebny.
• Przeciwpożarowość sejfu? Czy obowiązkowe jest zabezpieczenie przeciwpożarowe? Co chcesz chronić przed pożarem: papier, nośniki danych?
• Miejsce oraz sposób montażu? Według tego kryterium wybierasz sejf wolnostojący, ścienny lub podłogowy.
• Typ zamka sejfu? Możesz wybrać sejf wyposażony w różne typy zamków według swoich upodobań i możliwości.

Po udzieleniu sobie odpowiedzi na te pytania, łatwiej Ci będzie podjąć właściwą decyzję. Obecnie w sprzedaży można znaleźć mnóstwo różnych sejfów. Niełatwo wgłębić się w specyfikę każdego z nich. Dlatego też strony internetowe sklepów oferujących sejfy ciągle doskonalą opcje wyszukiwania takie, jak sortowanie, filtrowanie, porównywanie (wszystkie je można znaleźć na stronie e-sklepu Saffort) – mają one na celu pomóc zawęzić wyszukiwanie z kilkuset lub kilku tysięcy propozycji do kilkunastu lub kilku – dzięki czemu będziesz mógł szybciej oraz łatwiej wybrać najbardziej odpowiedni dla siebie produkt.

• Sejfowy zamek elektroniczny. Zalety – jest bezpieczny nie trzeba nosić przy sobie klucza. Wady – co kilka lat trzeba wymieniać baterie, wysoka cena. Jest to najbardziej przez nas polecany zamek sejfowy.
• Sejfowy zamek kluczowy – najprostszy zamek. Zalety – wysoki stopień bezpieczeństwa, przystępna cena. Wady – duży klucz, który trzeba nosić przy sobie, łatwo jest go dorobić. Tani, lecz bardzo niebezpieczny wariant. Nie polecamy.
• Sejfowy zamek kluczowy + mechaniczny szyfrowy. Zalety – bezpieczeństwo oraz dodatkowa kombinacja kodowa, dzięki której nie będziesz musiał ciągle nosić klucza przy sobie. Polecamy.
• Sejfowy zamek mechaniczny szyfrowy. Zalety – bezpieczeństwo, nie trzeba nosić klucza przy sobie. Wady – skomplikowany w obsłudze. Nie polecamy.
• Sejfowy zamek biometryczny (czytnik linii papilarnych). Zalety – nie trzeba nosić klucza. Wady – zbyt niski poziom bezpieczeństwa tego typu zamków, skomplikowana obsługa. Nie polecamy.

info

Prawie wszystkie jakościowe sejfy są certyfikowane według określonych wytycznych – certyfikat wskazuje na poziom bezpieczeństwa / ochrony przeciwpożarowej (klasa).

• EN 14450 – w ten sposób klasyfikowane są „szafy sejfowe”. Zazwyczaj tym symbolem oznacza się sejfy bytowe, ale trafiają się także bardzo bezpieczne sejfy certyfikowane zgonie z normą EN 14450. Klasy bezpieczeństwa: S1 i S2 (S2 - bezpieczniejsza spośród dwóch podanych).
• EN 1143-1 – w ten sposób są oznaczane „sejfy, sejfy bankomatowe, drzwi przechowalni, przechowalnie”. EN 1143-1 to podstawowa oraz najważniejsza europejska norma, zgodnie z którą certyfikowane są sejfy, w tym też te najbezpieczniejsze. Klasy bezpieczeństwa: 0, I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII.

W sejfie montowane są zamki, które pozwalają na zaliczenie go do określonej klasy bezpieczeństwa zgodnie z normą. Producenci sejfów niejednokrotnie – chcąc jeszcze bardziej podkreślić poziom bezpieczeństwa sejfu – wskazują klasę bezpieczeństwa zamontowanego w nim zamka.

• EN 1300 – tak oznaczane są „zamki należące do klasy bardzo bezpiecznych ze względu na ich odporność na niezgodne z prawem otwarcie”. Klasy bezpieczeństwa: A, B, C (C najwyższa). Zwykle EN 1300 (zamki należące do klasy A) są montowane w sejfach do 2. klasy bezpieczeństwa zgodnie z normą EN 1143-1; zamki EN 1300 należące do klasy B – do sejfów 3-5 klasy bezpieczeństwa zgodnie z normą EN 1143; a zamki EN 1300 należące do klasy C – do sejfów z klas 6-13 zgodnie z normą EN 1143-1.

Sejfy chronią mienie nie tylko przed kradzieżą, lecz także przed pożarem. Przeciwpożarowe sejfy są przeznaczone do ochrony papieru oraz nośników danych – są to sejfy o różnej ognioodporności. Zakres odporności sejfów na wysokie temperatury jest uzależniony od ich przeznaczenia. Sejf odpowiedni do przechowywania papieru będzie w stanie znieść krytyczną temperaturę 177 stopni, a sejf na nośniki danych - 52 stopni.

• EN 15659 – tak oznaczane są „sejfy odporne na nieduży pożar” odpowiednie do przechowywania papieru. Wyróżniamy 2 klasy odporności ogniowej: LFS 30 P oraz LFS 60 P (ochrona odpowiednio przez 30 oraz 60 min).
• EN 1047 – 1 – w ten sposób oznaczana jest „niezawodna odporność ogniowa” urządzeń chroniących papier, nośniki danych oraz płyty. Klasy: S 60 oraz S 120 (ochrona odpowiednio przez 60 i 120 min). Typy przechowywanych przedmiotów: P – ochrona dla papieru (np. S 60 P), D – ochrona dla nośników danych (np. S 60 D), DIS – ochrona dla dyskietek: (np. S 60 DIS). S 60 P/DIS – ochrona przeciwogniowa dla papieru i płyt zgodnie z normą trwająca 60 min.
• NT FIRE 017 – za pomocą tego szwedzkiego oznaczenia dla przechowalń określana jest ochrona przeciwogniowa dla przechowywanego papieru, nośników danych oraz płyt. Klasy: 60, 90 oraz 120 (ochrona przez odpowiednio 60, 90 oraz 120 min). Typy przechowywanych przedmiotów: Paper – ochrona dla papieru (np. NT FIRE 017 - 60 Paper), Data – ochrona nośników danych (np. NT FIRE 017 – 60 Data), Diskette – ochrona dla dyskietek.

Istnieją jeszcze inne wytyczne, według których certyfikowane są sejfy w różnych krajach, jak np. solidne VDS, V.D.M.A. w Niemczech; UL w Wielkiej Brytanii oraz w ogóle nieznaczących oraz budzących wątpliwości w niektórych krajach. Mają one natomiast o wiele mniejszy zasięg. Uważamy, że większość najlepszych sejfów posiada wymienione powyżej certyfikaty zgodne z europejską normą, dlatego łatwo jest porównać ze sobą poszczególne modele.

Kod sejfowego zamka elektronicznego jest unikalny i nie ma możliwości zmienienia go bez uprzedniego otwarcia sejfu. Producent również nie posiada „tajnego” kodu, który mógłby pomóc w takich wypadkach, ponieważ obniżyłoby to poziom bezpieczeństwa. Dlatego też radzimy Ci zapisać kod i / lub (jeżeli sejf jest wyposażony w daną opcję) zaprogramować dwa różne kody, które będziesz przechowywać w bezpiecznym miejscu, np. w pracy itp. Dzięki temu - jeżeli zapomnisz jednego z kodów – będziesz mógł bez problemu otworzyć sejf za pomocą kodu zapasowego. Jeżeli jednak w żaden sposób nie będziesz w stanie przypomnieć sobie kodu a zamek nie posiada dodatkowej opcji otwarcia go za pomocą klucza mechanicznego, w takim wypadku, niestety, pozostaje Ci jedynie możliwość wezwania pracownika serwisu, który otworzy sejf w sposób awaryjny – przewierci go lub przetnie.

Kod sejfowego zamka elektronicznego, podobnie jak klucz do zamka mechanicznego jest bardzo ważny – jeżeli go zapomnisz (analogicznie – zgubisz klucz) – pozostaje jedynie awaryjne otwarcie sejfu. W zależności od sejfu to może być bardzo trudna i droga usługa, ponadto w takich przypadkach najczęściej dochodzi do uszkodzenia sejfu lub niektórych jego elementów, zwłaszcza drzwi. Zatem jeżeli nabyłeś sejf elektroniczny i zmieniłeś kod producenta, radzimy Ci zachować w bezpiecznym miejscu wybrany przez Ciebie kod. Istnieją stworzone specjalnie do tego celu programy, przeznaczone na smartfony lub komputery. Dzięki nim można można przechowywać różne kody pin, jak również kod zamka sejfowego w pamięci urządzenia. Prostszym rozwiązaniem jest przechowywanie zapisanego kodu w innym miejscu niż sejf: np. jeżeli sejf znajduje się w domu, kod przechowuj w biurze, u krewnych itd. Jeżeli zapomnisz kodu sejfowego zamka elektronicznego, będziesz musiał zwrócić się do specjalistów awaryjnego otwierania, których pomożemy Ci znaleźć.

Jeżeli z jakiegokolwiek powodu jesteś niezadowolony z nabytego sejfu – śmiało możesz go zwrócić. Saffort zwróci Ci całą kwotę zapłaconą za sejf oraz pokryje koszty zwrotu (transportu). Wszystko, o co prosimy, to żebyś zwrócił produkt w oryginalnym opakowaniu i przedtem upewnił się, że znajduje się nienaruszonym stanie. Jeżeli chcesz zwrócić sejf, wypełnij formularz zwrotu. Sejf można zwrócić w ciągu 30 dni od dnia, w którym został nabyty. Sejf musi znajdować się w takim stanie handlowym, w jakim go otrzymałeś w zapakowanym oryginalnym opakowaniu. Transport zwracanego sejfu jest bezpłatny. Jeżeli waga sejfu przekracza 30 kg, za wyniesie sejfu z pomieszczenia i dostarczenie do środka transportu płaci klient, chyba że wykona wspomniane czynności samodzielnie. Po odbiorze zwracanego towaru, jest on sprawdzany przez ekspertów saffort.lt (najczęściej trwa to 3-4 dni licząc od dnia wysyłki). Następnie, po zweryfikowaniu towaru przez pracowników rozpoczyna się proces zwrotu pieniędzy na wskazany przez Ciebie numer konta.

Ściany sejfu muszą być nie cieńsze niż 3 mm i musi być on zamykany na niezawodną wewnętrzną zasuwę lub niezawodny zamek szyfrowy, zamontowany wewnątrz metalowej szafy (sejfu) tak, żeby był chroniony od działania mechanicznego z zewnątrz (na zewnętrznej metalowej części drzwi szafy (sejfu) znajduje się tylko otwór przeznaczony do włożenia klucza do zamka. Ten wymóg nie dotyczy metalowej szafy (sejfu) zgodnego z obowiązującą w Unii Europejskiej normą oraz drzwi przechowalń zgodnie z normą EN 1143-1 lub EN-14450 odpowiadającej wymogom stawianym szafom metalowym klasy S1 lub S2. Warszawa, dnia 16 września 2014 r. Poz. 1224 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH z dnia 26 sierpnia 2014 r. w sprawie przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji Na podstawie art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2012 r. poz. 576, z 2013 r. poz. 829 oraz z 2014 r. poz. 295) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady i warunki przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji przez: 1) podmioty posiadające broń i amunicję na podstawie pozwolenia na broń na okaziciela, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 3–7 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji, zwanej dalej „ustawą”; 2) osoby posiadające broń i amunicję do niej na podstawie pozwolenia, o którym mowa w art. 10 ust. 4 ustawy. § 2. Broń i amunicję przechowuje się w odpowiednio przystosowanym do tego celu pomieszczeniu, zwanym dalej „magazynem broni”, lub w urządzeniach spełniających wymagania co najmniej klasy S1 według normy PN-EN 14450. § 3. 1. Broń i amunicję, podmioty posiadające broń i amunicję na podstawie pozwolenia na broń na okaziciela, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 3–7 ustawy, zwane dalej „podmiotami posiadającymi broń i amunicję”, przechowują w magazynie broni, w urządzeniach spełniających wymagania co najmniej klasy S1 według normy PN-EN 14450. 2. Broń na czas przechowywania ma odłączony magazynek oraz jest rozładowana. Warunki przechowywania broni uwzględniają wymagania jej producenta. 3. Amunicja do broni palnej: 1) jest przechowywana w pudełkach lub pojemnikach, w sposób uniemożliwiający uderzenie w spłonkę naboju; 2) nie jest przechowywana w magazynkach nabojowych. 4. W magazynie broni przechowuje się również broń i amunicję używaną w szczególności podczas zawodów sportowych, zgrupowań, szkoleń, wystaw oraz podczas realizacji filmów i innych przedsięwzięć artystycznych. 5. W przypadku braku możliwości przechowywania broni i amunicji w magazynie broni, w przypadkach, o których mowa w ust. 4, musi ona znajdować się w pomieszczeniu zamkniętym i być pod stałym, bezpośrednim nadzorem osoby upoważnionej przez kierownika podmiotu posiadającego broń i amunicję do dysponowania tą bronią. 6. Klucze do magazynu broni przechowuje kierownik podmiotu posiadającego broń i amunicję lub zatrudniona przez niego i upoważniona pisemnie osoba posiadająca dopuszczenie do posiadania broni wydane na podstawie art. 30 ust. 1 i 2 ustawy. § 4. 1. Magazyn broni stanowi oddzielne pomieszczenie w budynku o konstrukcji niepalnej, wydzielone ścianami murowanymi, usytuowane w miarę możliwości na piętrze, posiadające: 1) gaśnicę proszkową ABC o masie środka gaśniczego co najmniej 4 kg oraz koc gaśniczy; 2) drzwi spełniające co najmniej wymagania, o których mowa w Polskiej Normie PN-EN 1627, plombowane lub zaopatrzone w inny wskaźnik sygnalizujący wejście osób nieuprawnionych; dopuszcza się drzwi obite blachą stalową o grubości co najmniej 2 mm, posiadające blokadę przeciwwyważeniową oraz zamknięcie przynajmniej na jeden zamek, co najmniej w klasie „7” według normy PN-EN 12209, i zasuwę drzwiową zamykaną na kłódkę, co najmniej w klasie „5” według normy PN-EN 12320; 3) okna osłonięte siatką stalową o wymiarach oczek 10 mm × 10 mm, o średnicy drutu 2,5 mm, oraz zamocowaną na stałe w murze kratą wykonaną z prętów stalowych o średnicy nie mniejszej niż 12 mm lub z płaskowników stalowych o wymiarach nie mniejszych niż 8 mm × 30 mm; odstęp między prętami w kracie ma nie przekraczać wymiarów 120 mm × 120 mm, a płaskowników 80 mm w poziomie i 240 mm w pionie; dopuszcza się zamiennie montaż szyb kuloodpornych klasy co najmniej BR 1 według normy PN-EN 1063 lub równoważnej, albo o zwiększonej odporności na włamanie, co najmniej w klasie P4A według normy PN-EN 356, bez możliwości otwierania; 4) zabezpieczenie systemem sygnalizacji włamania i napadu spełniającym wymagania co najmniej normy PN-EN 50131-1 z transmisją sygnału alarmu do uzbrojonego stanowiska interwencyjnego, pełniącego całodobowy dyżur; pomieszczenie niewyposażone w tę sygnalizację obejmuje się całodobową uzbrojoną ochroną; 5) skrzynię z piaskiem lub inne urządzenie służące do przechwytywania pocisków, z oznaczeniem „TU KIERUJ BROŃ”, w miejscu ładowania i rozładowywania broni. 2. Upoważniony przez komendanta wojewódzkiego (Komendanta Stołecznego) Policji funkcjonariusz Policji stwierdza w protokole, czy magazyn broni spełnia warunki określone w rozporządzeniu oraz czy sposób zabezpieczenia broni i amunicji jest zgodny z wymogami określonymi w rozporządzeniu. § 5. 1. Osoby posiadające broń i amunicję do niej na podstawie pozwolenia, o którym mowa w art. 10 ust. 4 ustawy, przechowują broń i amunicję w urządzeniach spełniających wymagania co najmniej klasy S1 według normy PN-EN 14450. 2. Broń w liczbie powyżej 50 egzemplarzy i amunicję do niej przechowuje się w pomieszczeniu wyposażonym dodatkowo w zabezpieczenia określone w § 4 ust. 1 pkt 1–4. § 6. 1. Osoby posiadające broń i amunicję do broni palnej w celach kolekcjonerskich oraz pamiątkowych, w przypadku przechowywania tej broni i amunicji poza urządzeniami, o których mowa w § 5 ust. 1, mogą je przechowywać w gablotach przeznaczonych do przechowywania broni po spełnieniu następujących warunków: 1) gabloty do przechowywania broni i amunicji posiadają: a) konstrukcję z materiałów zapewniających stabilność, b) możliwość przytwierdzenia do podłoża lub zablokowania utrudniającego zmianę ich położenia, c) przeszklenie zrobione ze szkła o zwiększonej odporności na przebicie i rozbicie co najmniej w klasie P6B według normy PN-EN 356, d) zamknięcia co najmniej w klasie 5 według normy PN-EN 12209; 2) okna w pomieszczeniach, w których jest przechowywana broń i amunicja, są zabezpieczone przez zamontowanie w nich krat, siatki, żaluzji antywłamaniowych spełniających wymagania co najmniej normy PN-EN 1627 albo szyb o podwyższonej odporności na przebicie i rozbicie w klasie co najmniej P4A według normy PN-EN 356; 3) drzwi wejściowe do pomieszczenia, w którym jest przechowywana broń i amunicja, są: a) wzmocnione blachą stalową o grubości co najmniej 2 mm, b) wyposażone w blokadę przeciwwyważeniową oraz zamknięcie przynajmniej na jeden zamek co najmniej w klasie „7” według normy PN-EN 12209 i zasuwę drzwiową zamykaną na kłódkę co najmniej w klasie „5” według normy PN-EN 12320. 2. W miejsce zabezpieczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 3, dopuszcza się zastosowanie drzwi spełniających co najmniej wymagania, o których mowa w normie PN-EN 1627, plombowanych lub zaopatrzonych w inny wskaźnik sygnalizujący wejście osób nieuprawnionych. 3. Broń w liczbie powyżej 50 egzemplarzy i amunicję do niej przechowuje się z zastosowaniem dodatkowych zabezpieczeń, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 4. § 7. Urządzenia do przechowywania broni posiadają deklaracje zgodności z odpowiednimi Polskimi Normami lub certyfikaty zgodności z odpowiednimi Polskimi Normami, wydane przez jednostkę certyfikującą akredytowaną przez Polskie Centrum Akredytacji. § 8. 1. Broń palną nosi się w kaburach lub futerałach. 2. Broń palną przeznaczoną do ochrony osobistej nosi się w sposób jak najmniej widoczny, w kaburze przylegającej do ciała. 3. Broń palną nieprzeznaczoną do ochrony osobistej, o ile jest to możliwe, ze względu na jej ilość i wielkość, nosi się w sposób określony w ust. 2. 4. Broń palną przeznaczoną do celów łowieckich w obwodach łowieckich nosi się w czasie polowania w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1995 r. – Prawo łowieckie (Dz. U. z 2013 r. poz. 1226, z późn. zm3)). § 9. 1. Podmiot posiadający broń i amunicję prowadzi ewidencję posiadanej broni i amunicji. 2. Ewidencję posiadanej broni i amunicji, wraz z kopiami dokumentów zakupu broni i amunicji, przechowuje się w magazynie broni. 3. Ewidencja posiadanej broni zawiera: 1) nazwę i markę broni; 2) kaliber broni i rok produkcji; 3) numer i serię broni; 4) inne cechy identyfikacyjne broni, w tym wyposażenie dodatkowe; 5) podstawę nabycia broni lub jej przejęcia; 6) datę zewidencjonowania; 7) podstawę i datę przekazania broni wraz z określeniem jednostki, do której broń przekazano; 8) podstawę i datę zdjęcia broni z ewidencji wraz z podpisem osoby upoważnionej. 4. Ewidencja posiadanej amunicji zawiera: 1) kaliber i typ amunicji; 2) podstawę nabycia amunicji lub jej przejęcia z innej jednostki; 3) ilość zakupionej lub przejętej amunicji; 4) informacje o stanie amunicji, w tym jej przychód i rozchód. § 10. 1. Wydawanie broni i amunicji z magazynu broni i jej zdawanie podlega rejestracji w ewidencji wydawania – przyjmowania broni i amunicji. 2. Ewidencja wydawania – przyjmowania broni zawiera: 1) datę i godzinę wydania/przyjęcia broni; 2) nazwę i markę broni; 3) kaliber broni i rok produkcji; 4) numer i serię broni; 5) ilość magazynków; 6) numer świadectwa broni; 7) imię, nazwisko i podpis wydającego/przyjmującego/zdającego broń. 3. Ewidencja wydawania – przyjmowania amunicji zawiera: 1) datę i godzinę wydania/przyjęcia amunicji; 2) rodzaj i kaliber wydawanej/przyjmowanej amunicji; 3) ilość wydawanej/przyjmowanej amunicji; 4) imię, nazwisko i podpis wydającego/przyjmującego/zdającego amunicję. § 11. 1. Karty ewidencji są ponumerowane, przeszyte i opatrzone na ostatniej stronie pieczęcią podmiotu posiadającego broń i amunicję. 2. Osobami uprawnionymi do dokonywania wpisów w ewidencji są kierownik podmiotu posiadającego broń…

Sejfom nadawana jest dwuletnia gwarancja, licząc od momentu sprzedaży. Gwarancja dla niektórych sejfów może być dłuższa – patrz opis produktu.